🚍در روز ادبیات کودک و نوجوان سراغ یک جور از کتابخانه‌ها رفتیم که بچه‌های زیادی را از گوشه‌ و کنار دنیا با کتاب دوست کرده‌اند. 📚 بیشتر ما از بچگی کانون پرورشی فکری کودکان را می‌شناسیم اما کتابخانه‌های سیار کانون را چی؟ تا حالا اسمش به گوش‌تان خورده؟ 🚌 در این پست آرشیوی از عکس‌های اولین کتابخانه‌های سیار گوشه‌وکنار جهان در قرن ۱۹ را کنار هم گذاشته‌ایم. 🧳 وقتی جورج مور، مؤسس اولین کتابخانه‌ی سیار، با کتاب‌ها و گاری‌اش به روستای کامبرلند انگلیس می‌رفت، یک ایده‌ی خیلی مهم را پایه گذاشت: ایده‌ی سفر با کتاب. 🚛 کتابخانه‌‌های سیار، زمان جنگ جهانی اول و دوم، راهی برای رساندن کتاب به سربازان بودند. آن زمان با کامیون کتاب‌ها جابه‌جا می‌شدند اما در طول تاریخ وسیله‌ها و موجودات عجیب‌غریبی برای انتقال کتاب‌ها انتخاب شدند، از قاطر و شتر و فیل بگیر، تا اتوبوس و واگن و کشتی، یا حتی بادکنک هلیومی! 🛻 اولین […]

🔸 به بهانه‌ی روز پدر این بار سراغ آلبوم‌هایی رفته‌ایم که تصویرهایی نه خیلی دور، نه خیلی نزدیک از پدرها دارند. از پروژه‌ی پدری مردهایی که خیلی وقت نیست بابا شده‌اند و توی عکس‌های قدیمی آلبوم هنوز نابلد و بازیگوش و کنجکاوند، با موهای سیاه. 🔸 ما در نشر ادامه تا حالا چند مجموعه عکس از مادرها و بچه‌ها جلوی دوربین به اشتراک گذاشته بودیم، حالا نوبت باباهاست. آنچه در این پست ورق‌زدنی می‌خوانید بریده‌ای از کتاب‌ «پروژه‌ی پدری» است. کتابی درباره‌ی پانزده پدر که از ترس‌ها،‌ نگرانی‌ها و احساسات‌شان نوشته‌اند. 🔸پدری که می‌فهمد خودش و همسرش نابارورند، پدری که برای اولین بار با قصه‌ی سقط جنین روبه‌رو می‌شود، پدری که کودک اوتیستیک دارد، پدری که ناگهان پس از تولد نوزادش می‌فهمد کودکش سندروم داون است، پدری که می‌فهمد مقصر احتمالیِ خواب‌های آشفته‌ی کودکش است، پدری که می‌ترسد پس از تولد نوزادش رابطه‌اش با همسرش کمرنگ شود و به کودکِ […]

📷 به مناسبت روز مادر فکر کردیم بد نیست عکاس اوکراینی را معرفی کنیم که یک ایده‌ی عجیب را برای پروژه‌ی عکاسی‌اش انتخاب کرده: بچه‌هایی که گاهی از مادرهایشان بزرگ‌ترند! 🫂 ویکتوریا سوروچینسکی برای مجموعه عکس «آنا و ایوْ» از رابطه‌ی پیچیده و صمیمی یک مادر و دختر روس که در مونترال زندگی می‌کنند عکاسی کرده است. این پروژه هفت سال طول کشیده و سوروچینسکی در این هفت سال ویکتوریا بزرگ شدن و تغییر شکل هر دو شخصیت و تکامل رابطه آن‌ها را دیده است. 💫 این مادر ۲۳ ساله و دختر ۳ ساله‌اش در این هفت سال در سرزمینی غریب با هم بزرگ شدند و با زندگی و رؤیاها و خیالات همدیگر کنار آمدند. 📷 ویکتوریا سوروچینسکی فکر می‌کند که مرزهای رابطه‌ی مادر-فرزندی، واقعیت و داستان، کودکی و بزرگسالی در هم‌تنیده و وابسته به یکدیگرند. خیلی از مادرهایی که عکس‌های او را دیده بودند هم اعتراف کردند که واقعا […]

این عکس‌ها را آنیا نیدرینگ‌هاوس در سال‌های ۲۰۰۶- ۲۰۰۹ در غزه عکاسی کرده. آنیا عکاس جنگی اهل آلمان است و در درگیری‌های زیادی از جمله افغانستان، غزه، بوسنی و بالکان عکاسی کرده. دوربین او لحظه‌هایی را در میانه‌ی جنگ ثبت کرده که اگرچه گاهی بازیگوشی و لبخند دارند ولی چهره‌ی سیاه و زشت جنگ را نمایان می‌کنند. او درباره ی شغلش گفته: «اگر من عکسش را نگیرم، دیده نخواهد شد.»

🪑 نیمکت‌ها! موجودات بی‌جانی که نشان می‌دهند قبل از ما چند نفر دیگر از یک کلاس خسته شدند، روی میز دوز بازی کردند، یا مرز بین خودشان و بغل‌دستی‌شان را با لاک‌غلط‌گیر پررنگ‌تر کرده‌اند. 🧑‍🏫 به بهانه‌ی روز دانش‌آموز سراغ عکاس ۳۶ ساله‌ای رفته‌ایم که مجموعه‌ی جالبی را از اشیایی که حرف می‌زنند آماده کرده است. 📷 سیاوش نقشبندی در مجموعه‌ عکس «همکلاسی‌ها» از میز و نیمکت‌هایی عکاسی کرده است که خبر دارند چه درس‌هایی از همه بیشتر به تقلب نیاز داشتند، کدام دوست‌ها باید تا ابد با هم می‌ماندند و بچه‌ها اولین قلب تیر خورده‌‌شان را روی کدام میز کشیده‌اند. 🖍️ شما چطور؟ از آن بچه‌های مرتبی بودید که نیمکت‌شان را با پاک‌کن و دستمال پاک می‌کردند یا خاطره‌ها و جمله‌های بامزه‌ای از نوشتن روی میز دارید؟

✏️ این‌بار سراغ مجموعه عکسی رفتیم که گذر زمان را در قد و قواره‌ و حال‌وهوای بچه مدرسه‌ای‌ها نشان می‌دهد. 🤸 تصویر بزرگ شدن دخترهای بامزه‌ای که با عروسک باربی به مدرسه می‌روند و با گوشی پزشکی برمی‌گردند، یا پسربچه‌هایی که روز اول مدرسه یک کوله پشتی قشنگ رنگی دارند و دوازده سال بعد: سبیل! ⏰ بعضی وقت‌ها دوازده سال درس خواندن توی مدرسه به اندازه‌ی یک چشم به‌هم زدن سریع می‌گذرد و بعضی وقت‌ها هم….پس چرا زنگ نمی‌خوره؟؟؟؟ 📚 نشر ادامه امسال هم برای بچه مدرسه‌ای‌ها یک عالمه برنامه‌ی هیجان‌انگیز دارد. اگر معلم هستید، یا پدر و مادری که دوست دارند لابه‌لای کتاب خواندن به بچه‌ها خوش بگذرد، صفحه‌ی اینستاگرام ادامه را دنبال کنید. 🪀 مخاطب اینستاگرام ادامه بزرگ‌ترهایی هستند که با بچه‌ها وقت می‌گذرانند، ادبیات کودک را دنبال می‌کنند و یا آن‌قدر بزرگ نشده‌اند که بچگی خودشان یادشان رفته باشد.ما برای مخاطبان اینستاگرام ادامه در طول سال تحصیلی […]

📸 گابریل گالیمبرتی عکاس ماجراجویی است که برای عکاسی از غذاهایی که مادربزرگ‌ها در کشورهای مختلف می‌پزند، به ۵۸ کشور سفر کرده است. در واقع او از دستپخت مادربزرگ‌های اطراف جهان عکاسی می‌کند. 🥘 او فکر می‌کند غذای خوب فقط چیزی خوشمزه برای سیر شدن نیست و فرهنگ و جغرافیا و سنت پشت هر غذا به آن معنا می‌دهد. 🍽️ این عکس‌ها مثل امضای مادربزرگ‌هایی است که هرکدام فوت‌کوزه‌گری و روش مخصوص خودشان را برای آشپزی دارند اما چیزی که آن‌ها را به هم شبیه کرده، این است که همه با عشق برای خانواده‌شان آشپزی می‌کنند. 🧂 گابریل گالیمبرتی می‌گوید مادربزرگش همیشه نگران بوده که او گرسنه نماند و فکر می‌کند جمله‌ی «بخور جون بگیری!» شعار بین‌المللی همه‌ی مادربزرگ‌هاست. 📒 گابریل گالیمبرتی در سال ۲۰۱۴ این عکس‌ها را کنار هم گذاشت و یک کتاب آشپزی متفاوت منتشر کرد. کتاب آشپزی این عکاس سفری با مادربزرگ‌ها به جهان مزه‌های جورواجورِ گوشه‌های […]

🍇ما همان چیزی هستیم که می‌خوریم!🥯 📷 در این مجموعه عکس عادت‌هایی غذایی بچه‌هایی از ۹ کشور مختلف را می‌بینید.عکاس این مجموعه، گرِگ سِگال، در طول سه سال به ۹ کشور رفته تا با دوربینش توجه بزرگ‌ترها را به غذاهایی که یک بچه‌ در مدت یک هفته مصرف می‌کند جلب کند. 🥖 گرگ سگال فکر می‌کند غذاهایی که ما تا ۱۰ سالگی می‌خوریم، عادت‌های غذایی بزرگسالی ما را می‌سازند. برای همین مهم است که یک بار با جزئیات و رنگ و ترکیب‌بندی عکاسانه به چیزهایی که می‌خوریم دقت کنیم. از این عکس‌ها و توضیحات‌ عکاس برای هر کدام، چیزهای تازه‌ای فهمیدیم مثلاً: 📚 وقتی کتاب این عکاس چاپ شد و بچه‌ها و مادرپدرها این عکس‌ها را کنار هم دیدند، بعضی‌هایشان تنقلات را حذف کردند و بعضی‌ها تصمیم گرفتند غذاهای متفاوت دیگری را هم امتحان کنند. 📸 «بچه‌ها مقابل دوربین» یکی از بخش‌هایی است که ما در اینستاگرام ادامه سراغ آن […]

🤸فکر می‌کنید «کودکی» کی به دنیا آمد؟🤸 📸 به بهانه‌ی روز جهانی عکاسی سراغ چند تا از قدیمی‌ترین عکس‌های به‌جامانده از بچه‌ها رفتیم. در این مجموعه اولین عکس‌های موجود از دنیای کودکی در ایران را، از زمان قاجار، می‌بینید. 🧸 در ایران تقریباً از اواسط دوره‌ی قاجار دوره‌ای به نام «کودکی» متولد شد. همان وقتی که برای اولین بار کار کردن بچه‌ها در شرایط سخت قالیباف‌خانه‌ها زیر سوال رفت، یا وقتی دختران قوچان را به‌جای مالیات فروختند و سروصدای قضیه به روزنامه‌ها و مجلس رسید. از اواسط دوره‌ی قاجار بود که مردن بچه‌ها و بهداشت مادران باردار و حتی داشتن اسباب‌بازی معنای تازه‌تری پیدا کرد. 🗞️ این بریده‌ی کوتاه و بامزه از صفحه‌ی اول روزنامه‌ی اطلاعات در سال ۱۳۱۷ را بخوانید:«تا چندی پیش درباره‌ی بازی بچه‌ها چنین فکر می‌کردند که مقصود سرگرم کردن اطفال است و کوتاه کردن دست‌شان از اسباب‌های شکستنی خانه و جلوگیری از آن‌هاست که خود را […]

👩‍👧 جولی بلکمون عکاسی که در سال ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ به عنوان عکاس نوظهور سال انتخاب شد، از حسرت‌ها و ترس‌های بچه‌داری یک عالمه اثر هنری ساخت. 🖼️ بلکمون در دانشگاه میسوری عکاسی خوانده اما آن‌قدر درگیر کارهای زندگی و بچه‌ها شده بود که نزدیک ۱۵ سال طول کشید تا روی پروژه‌ی جدی عکاسی‌اش تمرکز کند. 👣 او از هرج‌ومرجی که در دنیای بچه‌ها وجود دارد عکاسی کرد تا با ترس‌هایش رو در رو شود و با زبان طنز بگوید که در گوشه‌وکنار تصویر مادری چه جزئیات غیرمنتظره و هول‌انگیزی وجود دارد. 🤹 جولی بلکمون در عکس‌هایش شعار «در لحظه زندگی کن» را به شوخی گرفته و جهانی را نشان می‌دهد که در لحظه همه چیز آرام است اما ممکن است خطرناک هم باشد و مثلا بچه‌ای توی استخر بیفتد! 🤸بچه‌های عکس‌های بلکمون، زندگی و بازی می‌کنند، خسته می‌شوند و قصه می‌سازند، انگار از وجود دوربین باخبر نیستند. 🖱️ یکی […]